Με επιτυχία έγινε στις 13 Δεκεμβρίου 2004 στον «Ελληνικό Κόσμο» η παρουσίαση του δεύτερου τόμου του λευκώματος «'Ανθρωποι & Παραδοσιακά Επαγγέλματα στο Αιγαίο II» της συγγραφέως κας Κατερίνας Κορρέ-Ζωγράφου, Kαθηγήτριας Λαογραφίας του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Υπουργός Αιγαίου κ. Αριστοτέλης Παυλίδης, ενώ την έκδοση παρουσίασαν η κα Μαργαρίτα Δρίτσα, Kαθηγήτρια Οικονομικής Ιστορίας, και η κα Ευδοκία Ολυμπίτου, Εθνολόγος, Επίκουρος Καθηγήτρια στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, η οποία είχε συμβάλει στην επιστημονική έρευνα της πρώτης έκδοσης του λευκώματος. Η πολυτελής έκδοση, που συνοδεύεται από πλούσιο αρχειακό και σύγχρονο φωτογραφικό υλικό, έγινε από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, με την υποστήριξη της εταιρείας Παπαστράτος της Philip Morris International στην έρευνα, και των δύο εκδόσεων, από το αρχικό στάδιο μέχρι και την ολοκλήρωσή τους.

Στην παρούσα έκδοση συνεχίζεται και ολοκληρώνεται η έρευνα για τα παραδοσιακά επαγγέλματα του Αιγαίου, ακολουθώντας την ίδια σύνθετη πορεία συλλογής στοιχείων. Η επιτόπια έρευνα στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά Μύκονος, Νάξος, Σαντορίνη, Ρόδος, Κως, σε συνδυασμό με τη συλλογή πληροφοριών μέσα από έντυπες πηγές, όπως αρχειακό υλικό και περιηγητικές μαρτυρίες, συνθέτουν το περιεχόμενο της έκδοσης για τις τεχνικές, τα προϊόντα, τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό που αξίζει να διασωθούν και να προβληθούν. Σημειωτέον ότι στην έκδοση αξιοποιήθηκε πολύτιμο αδημοσίευτο υλικό από συλλογές κατατεθειμένες στο Σπουδαστήριο Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Το βιβλίο αυτό, που στηρίζεται στην κοπιαστική επιτόπια αλλά και βιβλιογραφική έρευνα της καθηγήτριας Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κας Κατερίνας Κορρέ Ζωγράφου και εκδίδεται με την ποιοτική σφραγίδα του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, συμβάλλει στην κατανόηση και την ερμηνεία των μεταποιητικών δραστηριοτήτων, οι οποίες αποτέλεσαν προϋπόθεση επιβίωσης για τους κατοίκους των περιορισμένων σε φυσικές προσόδους νησιών του Αιγαίου», αναφέρει ο Υπουργός Αιγαίου κ. Αριστοτέλης Παυλίδης στο χαιρετισμό του στην εκδήλωση.

Επιπλέον, ο κ. Δημήτρης Εφραίμογλου, Διευθύνων Σύμβουλος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, αναφέρει χαρακτηριστικά στο χαιρετισμό που παραθέτει στην έκδοση: «Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, που συνδυάζει την πλέον σύγχρονη τεχνολογία με τον πολιτισμό και έχει στόχο την καταγραφή και διάσωση της παράδοσής μας, περιέβαλε ήδη με τη φροντίδα του τον πρώτο τόμο «'Ανθρωποι και Παραδοσιακά Επαγγέλματα στο Αιγαίο», των συγγραφέων Κατερίνας Κορρέ και Ευδοκίας Ολυμπίτου, ο οποίος γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ήδη αποτελεί πανεπιστημιακό εγχειρίδιο. Ήταν αυτονόητο λοιπόν για μας να συνεχίσουμε τη συνεργασία αυτή και στον επόμενο τόμο «'Ανθρωποι και Παραδοσιακά Επαγγέλματα στο Αιγαίο ΙΙ», με τον οποίο ολοκληρώνεται η εικόνα των παραδοσιακών επαγγελμάτων στον αιγαιακό χώρο. [...]
Ευελπιστούμε ότι με τέτοιες εκδόσεις συμβάλλουμε κι εμείς στη διαφύλαξη της κληρονομιάς μας, πιστεύοντας μεταξύ άλλων ότι θα μας βοηθήσει στο σχεδιασμό ενός μέλλοντος πιο ανθρώπινου, πιο αυθεντικού και πιο ωραίου».

Σύμφωνα με τη συγγραφέα, παράγοντες όπως ο τουρισμός, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της τοπικής ταυτότητας κάθε νησιού, αλλάζοντας τα δεδομένα στην άσκηση των παραδοσιακών επαγγελμάτων:

«Ο τουρισμός θα επιδράσει καθοριστικά στον τρόπο ζωής με τις αναμενόμενες, κατά περίπτωση, ιδιαιτερότητες και θα σηματοδοτήσει τοπικές ταυτότητες με νέους ωστόσο όρους. Οι κάτοικοι της Μυκόνου, της Ρόδου ή της Σαντορίνης, παλιότερα σχεδόν αποκλειστικά γεωργοκτηνοτρόφοι, ναυτικοί και ψαράδες, με την κατακόρυφη εκτίναξη της αξίας της γης, θα μετατραπούν σε εισοδηματίες, θα κτίσουν ξενώνες, ταβέρνες και εστιατόρια και θα εναρμονιστούν σε έναν «άλλο» τρόπο ζωής. [...] Παρόλο που μέχρι τα μέσα περίπου του 20ού αιώνα τα παραδοσιακά επαγγέλματα ασκήθηκαν συστηματικά, παρακολουθώντας τη βιοτεχνική παράδοση κάθε περιοχής, ωστόσο, μετά μάλιστα την αστικοποίηση των μεγάλων ιδίως νησιών, ελάχιστοι επαγγελματίες άντεξαν, μετά από αυτούς τους χρόνους, τον ανταγωνισμό των ευρείας χρήσης καταναλωτικών προϊόντων. [...] Πολλά επαγγέλματα εξαφανίστηκαν ή ξεχάστηκαν αφού οι ανάγκες που τα είχαν επιβάλει έπαψαν να υπάρχουν [...]. Σήμερα τα παραδοσιακά χειροτεχνικά επαγγέλματα φθίνουν, οι ύστατοι εναπομείναντες τεχνίτες φυτοζωούν -για το λόγο αυτό παρατηρείται και τώρα, όπως άλλοτε, παράλληλη απασχόληση με κάτι άλλο-, δε βρίσκουν μαθητές να «μεταλαμπαδεύσουν» την τέχνη τους, παρόλο που σχεδόν όλοι προθυμοποιούνται να διδάξουν τις επαγγελματικές τους εμπειρίες αμισθί. [...] Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως π.χ. στη Ρόδο και την Κω ευτυχείς συγκυρίες -συνεργασίες Δήμων και Αρχαιολογικής Υπηρεσίας- ενίσχυσαν επαγγέλματα, όπως του βοτσαλωτή και του πετρά, με αποτέλεσμα νέοι στην ηλικία τεχνίτες να επανακάμπτουν σε παραδοσιακές ενασχολήσεις».

Η έρευνα πλαισιώνεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Η έκδοση «'Ανθρωποι και παραδοσιακά επαγγέλματα στο Αιγαίο ΙΙ» είναι ήδη διαθέσιμη στα κεντρικά βιβλιοπωλεία από τις 10 Δεκεμβρίου 2004.